audycja nagrana z radia - proszę przewinąć do właściwego momentu

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

    Mt 24, 37-44

Pokaż rozważanie 

 Ukryj 

Racz mnie wybawić, o Boże, Panie, pospiesz mi na pomoc! (Ps 70,2)

         Racz mnie wybawić, o Boże, Panie, pospiesz mi na pomoc! (Ps 70,2) Ten werset powinien być naszą nieustanną modlitwą: w przeciwnościach losu – abyśmy zostali od nich uwolnieni; w dobrobycie – abyśmy byli w nim utrzymani i chronieni przed pychą. Tak, niech ta modlitwa będzie nieustannym zajęciem waszego serca! W pracy, podczas wykonywania różnych obowiązków, w podróży – nie ustawajcie w powtarzaniu tych słów. Czy to podczas jedzenia, czy podczas snu, we wszystkich obowiązkach – rozważajcie je. Niech ta myśl stanie się dla was receptą zbawienia, która nie tylko ochroni was przed wszelkimi atakami demonów, ale także oczyści was z wszelkich wad i wszelkiej ziemskiej nieczystości, a tym samym wyniesie was do kontemplacji rzeczy niebiańskich i niewidzialnych, do tej niewysłowionej żarliwości modlitwy, której tak niewielu doświadcza. Poprzez ich powtarzanie nabierzcie nawyku powtarzania ich nawet , gdy sen zamknie wasze oczy. Niech będą one pierwszą rzeczą, która przychodzi wam do głowy po przebudzeniu, przed każdą inną myślą. Wymawiajcie je na kolanach, po wstaniu z łóżka, a następnie niech towarzyszą wam we wszystkich waszych działaniach, nigdy was nie opuszczając. Będziecie je rozważać, zgodnie z zaleceniami Mojżesza, przebywając w domu i w czasie podróży (Pwt 6,7), podczas snu i po przebudzeniu. Zapiszecie je na swoich ustach, wyryjecie na ścianach swojego domu i w sanktuarium swojego serca, aby towarzyszyły wam jako jedyny refren, kiedy będziecie klękać z do modlitwy, a potem wstawać, aby podążać zwykłą drogą życia – jako wasza nieustanna modlitwa. Tak, niech dusza nieustannie pamięta te słowa, aż dzięki nieustannemu powtarzaniu ich i rozważaniu nabierze stanowczości, by odrzucać i odsuwać od siebie bogactwa i różne myśli, a ograniczona w ten sposób do ubóstwa tego skromnego wersetu, dotrze łatwą drogą do ewangelicznej błogości.

O modlitwie, rozdz. X; SC 54
Św. Jan Kasjan (ok. 360–453)

Onego czasu rzekł Jezus uczniom swoim: I będą znaki na słońcu i księżycu i gwiazdach.

    Łk 21, 25

         Brzask roku kościelnego. Pierwsza niedziela Adwentu. Poprzez pieśni i liturgię błyszczy już gwiazdka Dzieciątka Jezus. A jednak wszystko rozpoczyna się z jakąś przejmującą grozą. Przyczyna tego bardzo prosta, mianowicie, byś się nie łudził fałszywą pewnością siebie. Albowiem to samo Dziecię, które kwili w stajni betlejemskiej, przyjdzie kiedyś przy końcu świata jako potężny Sędzia żywych i umarłych ! Ten drugi adwent - adwent oznacza przyjście Chrystusa - odbędzie się całkiem, całkiem inaczej, niż pierwszy w ziemi żydowskiej. Pismo św. maluje go w szczegółach.

         Przede wszystkim musi wpierw spełnić się przepowiednia Zbawiciela: A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec (Mt 24, 14). - Nastąpi nawrócenie się narodu żydowskiego: Lecz potem się nawrócą synowie Izraela i będą szukać Pana Boga swego i króla swego, Dawida; z drżeniem pospieszą do Pana, do Jego dóbr u kresu dni (Oz 3, 5). - Potem wybuchnie powszechne odstępstwo od wiary świętej: Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu (Mt 24, 11-12). - Teraz wystąpi antychryst. Musi najpierw przyjść człowiek grzechu, syn zatracenia, który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się Bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w świątyni Boga dowodząc, że sam jest Bogiem (2 Tes 2, 3-4).

         Przeciw niemu wystąpią Henoch i Eliasz i będą wzywać do pokuty: Dwom moim Świadkom dam władzę, a będą prorokować obleczeni w wory, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni (Ap 11, 3). - Po przepowiedzianych przez Chrystusa Pana znakach na słońcu, księżycu i gwiazdach, nastąpi do głębi wstrząsający epilog: ukaże się znak Syna Człowieczego, Krzyż i sam Pan. Ten Jezus, tak mówił anioł do uczniów po wniebowstąpieniu, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba (Dz 1, 11).

         A wtedy ? Wtedy nastąpi sąd nad światem i podział, o którym mówi Kościół św. w atanazjańskim wyznaniu wiary: Ci, co czynili dobrze, wejdą do życia wiecznego. Ci zaś, co źle postępowali, pójdą w ogień wieczny. Oto podział raz na zawsze, na wieki !

         Nie zapomnij polecić się Chrystusowi, Światłości świata. Jak łagodnie płonące światełko przyszedł w postaci dziecięcej na świat, by odkupić ciebie, mnie i wszystkich ludzi. Ale jako pożerający ogień zjawi się kiedyś na sąd, by wydać wyrok na ciebie, na mnie i na wszystkich ludzi. Nie bądźmy więc z liczby tych, zwłaszcza w tym świętym okresie adwentowym, dla których na próżno stał się światłością prawdziwą, która oświeca każdego człowieka (J 1, 9).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM
wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.